DNI MATEMATYKI - podsumowując

“Istota przepiękna”

Kim Ja jestem, zapytać możecie,

to ciekawe zagadnienie, wiecie?

Ale czy naprawdę ludzkość tego potrzebuje,

by wiedzieć kto tą Ziemią żongluje?

Od początku ludzkości byłam powstania,

aby namówić was do logicznego rozumowania.

Moją sprawą wszystkie zagadki,

które kształtowały wasze zadatki

na wspaniałą cywilzację.

Moją sprawą wszyskie wynalazki, odkrycia,

które sprawiły wrażenie świata zdobycia.

Z pewnością uroda moja przyćmiewa niebiosa,

gdy przechadzam się rano bosa

i rozświacam cały ludzki świat,

niczym boski róży kwiat.

Możecie mnie za zadufaną, idealną, przewspaniałą, urokliwą uznawać istotę

i macie niepodważalną rację.

Jednak to z ogromną władzą moją,

wiążą się problemy niepojęte,

które umysły wasze zamknięte

nigdy nie pojmią.

Na szczęście moje, ale też ludzkości

znajdzie się kilka osobliwości:

niezwykłych, otwarych, pełnych jasności,

które za pomocą sprzeczności

dowodzą mojej wielkości.

Możecie się bronić rękami i nogami,

ale bez uroków mojej obecności,

przeraźliwy strach w waszych głowach zagości,

bo to ja w niciach liczb nieskończonych zaplątana,

każdego dnia pomagam wam od zarania.

Sądzę, że już domyśleć się zdążyliście,

kogo słowa czytaliście w tym liście.

I taką myśl doliczę,

że na pokłony wielkie liczę,

gdyż humanistką nigdy nie byłam.

Wasza Królowa

Matematyka

Autor: Wiktoria Kołodziej, kl. IGW